Me gusta

luns, 23 de novembro de 2015

As mans, o lombo e os pés

Salir de la gran ciudad que es Addis, de su ruido y de su contaminación, supone encontrase de lleno con una sucesión de aldeas que salpican la llanura. El tiempo detenido entre campos de trigo y teff.
Los coches desaparecen y los animales los sustituyen: burros, caballos de carga, ovejas, cabras, gallinas... Un tesoro para quien los tiene.

Saír da gran cidade que é Addis, do seu ruído e da súa contaminación, supón atoparse de cheo cunha sucesión de aldeas que salpican a terra chá. O tempo detido entre campos de trigo e teff.
Os coches desaparecen e os animais substitúenos: burros, cabalos de carga, ovellas, cabras, galiñas... Un tesouro para quen os ten
 
 
 
 


 
 
Las manos, la espalda o los pies son las herramientas de un trabajo duro al sol. Con las manos recogen el cereal, plantan las huertas, hacen pan e injera al fuego, cortan la leña y construyen sus casas artesanalmente con madera y arcilla.

As mans, as costas ou os pés son as ferramentas dun traballo duro ao sol. Coas mans recollen o cereal, plantan as hortas, fan pan e injera ao lume, cortan a leña e constrúen as súas casas artesanalmente con madeira e arcilla.

 
 
 
 
 
 
Sobre sus espaldas las mujeres cargan bidones de agua y productos que compran o venden en la ciudad. Caminan kilómetros cada día, algunas con sus pies descalzos.

Sobre as súas costas as mulleres cargan bidóns de auga e produtos que compran ou venden na cidade. Camiñan quilómetros cada día, algunhas cos seus pés descalzos.




 
 
Los hombres pastorean y cortan el trigo.
 
Os homes pastorean e cortan o trigo.
 
 
Nosotros nos dirigíamos al  parque natural de Menagesha. Cuando ya llevábamos una hora de recorrido, de pronto, nos encontramos una zanja que hacía imposible proseguir nuestro camino.
 
Dirixiámosnos ao parque natural de Menagesha. Cando xa levabamos unha hora de percorrido, de súpeto, atopámosnos unha gabia que facía imposible proseguir o noso camiño.
 
 
Cuando detectan nuestra presencia empieza a haber un revuelo de gente. Nos dicen que  no podemos pasar y que se trata de una protesta porque no asfaltan la carretera. El conductor se baja y los curiosos se acercan a la ventana del coche.

Cando detectan a nosa presenza empeza a aparecer un remuíño de xente. Din que  non podemos pasar e que se trata dunha protesta porque non asfaltan a estrada. O condutor báixase e os curiosos achéganse á fiestra do coche. 


Después de un buen rato de incertidumbre, el conductor y los del pueblo llegan a un acuerdo económico y en menos de cinco minutos rellenan la zanja para que pasemos. Algo que parecía imposible a priori.
 
Logo dun intre de incerteza, o condutor e os do pobo chegan a un acordo económico e en menos de cinco minutos reenchen a gabia para que pasemos. Algo que parecía imposible nun primeiro momento.
 



 
El camino al parque nos sorprendería con otra zanja igual a esta unos kilómetros más adelante. Misma negociación. Finalmente pudimos pasar.
 
O camiño ao parque sorprenderíanos con outra gabia igual a esta uns quilómetros máis adiante. Mesma negociación. Finalmente puidemos pasar.
 
 
 
 
Afortunadamente llegamos al parque y disfrutamos de una naturaleza salvaje y dominante.
 
Afortunadamente chegamos ao parque e gozamos dunha natureza salvaxe e dominante.
 
 
 
 

2 comentarios:

  1. Fotos geniales. Ya estás saliendo de aventura por el país, qué bueno!!! Y menudo calor que haría. Aquí ya llegó el frío.
    Bisous

    ResponderEliminar
  2. Impensable que despues de tanta aridez, tanto ocre, gama de tostados, marrones y amarillos llegues a ese vergel tan frondoso y tan verde y con tanta vida.....el paraiso!!!!

    ResponderEliminar