Quien viaja a Danakil se encuentra con la luz y la sombra de una naturaleza de lo más fascinante que hay en el mundo.
La luz cegadora de la lava incandescente del Erta Ale ("montaña que humea").
Quen viaxa a Danakil atópase coa luz e a sombra dunha natureza do máis fascinante no mundo.
A luz cegadora de lava incandescente do Erta Ale ("montaña que bota fume")
La luz de las miradas de las gentes que te encuentras.
A luz das miradas das xentes que atopas.
La luz blanca de la sal de un lago que parece no tener fin en medio del desierto.
A luz branca do sal dun lago que parece non ter fin no medio do deserto.
La luz de los colores de las increíbles formaciones de sulfuro, sal y azufre que nacen de las entrañas de la tierra.
A luz das cores das incribles formacións de sulfuro, sal e xofre que nacen das entrañas da terra.
La luz de unos amaneceres y atardeceres esplendorosos.
A luz duns amenceres e atardeceres esplendorosos.
Pero también la sombra de una sequía que desnutre niños y poblaciones enteras.
Pero tamén a sombra dunha seca que desnutre nenos e poboacións enteiras.
La sombra de una sociedad, los Affar, que consideran a la mujer un ser inferior, pero que contradictoriamente es el soporte de su subsistencia.
A sombra dunha sociedade, os Affar, que consideran á muller un ser inferior, pero que contraditoriamente é o soporte da súa subsistencia.
A sombra dunha sociedade, os Affar, que consideran á muller un ser inferior, pero que contraditoriamente é o soporte da súa subsistencia.
Visitar la región de Affar es viajar a otro mundo. Un mundo de fantasía, imaginable solo en una película de ciencia ficción. Aquí, las setas son de piedra.
Visitar a rexión de Affar é viaxar a outro mundo. Un mundo de fantasía, imaxinable só nunha película de ciencia ficción. Aquí, as setas son de pedra.
Visitar a rexión de Affar é viaxar a outro mundo. Un mundo de fantasía, imaxinable só nunha película de ciencia ficción. Aquí, as setas son de pedra.
Y los castillos son moldeados por el viento.
E os castelos son moldeados polo vento.
Nacen pozos de aguas ácidas en medio de las rocas..
Nacen pozos de augas acedas no medio das rochas.
Y la nieve es sal.
E a neve é sal.
Los paisajes parecen decorados.
As paisaxes parecen decorados.
Y a veces tienes la sensación de estar en otro planeta.
E ás veces tes a sensación de estar noutro planeta.
Las armas están cerca.
As armas están cerca.
Los hoteles no tienen techo y la luz de las estrellas no se apaga en toda la noche.
Os hoteis non teñen teito e a luz das estrelas non se apaga en toda a noite.
La sal es el sustento de gran parte de la población.
O sal é o sustento da meirande parte da poboación.
Y los camellos la transportan.
E os camelos transpórtano.
La tierra se abre ante nuestros ojos escupiendo fuego y lava para mostrarnos uno de los fenómenos naturales más poderosos y espectaculares que puede haber en la tierra.
A terra ábrese ante os nosos ollos chuspindo lume e lava para mostrarnos un dos fenómenos naturais máis poderosos e espectaculares que pode haber na terra.
Menuda aventura!! Ti marchaches a Marte, confésao! Parece totalmente outro planeta, menudas paisaxes! E durmistes aí ao raso? Cantas aventuras estás pasando. E que mal rollo o de que haxa tanta xente armada, e con fame, claro.
ResponderEliminarO video non se ve, cárgao de novo ou envía o enlace, a min ponme que é "un video privado".
Bicos
Por finnnnnnnnn!!!!!!!!
ResponderEliminarBrutal.....de verdad sin palabras.....realmente es alucinante que haya gente que sobrevive en ese lugar tan inhospito y tan al limite pero a la vez tan fascinante por sus paisajes....enhorabuena un reportaje inmejorable....que se quite el Calleja que ya tenemos a Uxia la aventurera :) :) :)
ResponderEliminarEste comentario foi eliminado polo autor.
ResponderEliminarAgora entendo o do venres de entroido 2015....
ResponderEliminarTi eres realmente Calleja... o da tele é un dobre, non?...
Que experiencia estás vivindo... impresionante... disfrútaooo.
jajja tal cal Fer! O disfraz era realmente o seu alterego!
ResponderEliminarUx, xa se ve o video, é impresionante, parece que estás nun volcán a punto de entrar en erupción!!
que pasada! terra tamén de ancestros humanos... Australopithecus afarensis
ResponderEliminarMira que ben che quedaron as aulas de Tito ;)
EliminarEu xa o olvidara, recordoumo a Uxía cando foi visitar a Lucy nun museo de Addis Abeba
https://gl.wikipedia.org/wiki/Australopithecus_afarensis
Impresionante!! Un abrazo!
ResponderEliminarRaquel Bra
Fotos alucinantes. Seguro que no te has ido a Marte?
ResponderEliminarPor cierto, cómo celebran por ahí la Navidad?
Bisous
Qué pasada!Estás hecha una aventurera.
ResponderEliminarMadre mía Uxia! Impresionante é quedarse corto!Fascinante!Bicos e sigue disfrutando
ResponderEliminarSi, a verdade e que si..A ver.. que con ese blog non me dou conta de quen es!! identifiquese ante la guardia civil :)
EliminarUxiaaa q pasada!! Sin palabras quedei, gracias por compartir esas fotazas e contarnos a sua historia! Q disfrutes da experiencia!! Bicosss. patri morais.
ResponderEliminarGracias, Patri! que ilusión saber que me les!! Unha aperta forte
Eliminar