Definitivamente,
este fin de año va a ser muy distinto a los demás. Primero, porque
no parece fin de año. Hace calor y me da la sensación de que vivo
en constante mes de julio. Además, no es una celebración que se
viva en Etiopía: los etíopes hace tres meses que entraron en el año
2008. Y encima, estoy muy lejos de todos los míos (que no es lo
mismo que alejada) y de todo lo que el período navideño entraña.
Parece un día más y mañana tengo que levantarme a las siete para
ir a trabajar.
Siendo
sincera, no extraño en absoluto la Navidad. Ni a Anne Igartiburu ni
a Ramón García. Aun así, me sumaré a alguna celebración que
organicen los colegas faranjis que he hecho aquí. Supongo que algún brindis y alguna cerveza caerán.
Lo
que sí he hecho es plantearme este día como un fin de ciclo y mañana, el
comienzo de uno nuevo. Detenerme. Mirar hacia atrás para seguir
adelante. Me gusta eso de quemar etapas, sin vértigo.
Al
nuevo año 2016 le pido serenidad y capacidad crítica para entender
un mundo que cada vez se antoja más complicado. Seguir esperanzada
dentro de este desencanto. Descomplicarme y
simplificar. Discernimiento y sentido común.
Por
muchas horas bailando, riendo, hablando y compartiendo.
Y, por supuesto, cada una de las cosas que canta Mercedes Sosa.
¡Feliz
2016 a todos!
Definitivamente, este fin de ano vai ser moi distinto aos demais. Primeiro, porque non parece fin de ano. Fai calor e dáme a sensación de que vivo en constante mes de xullo. Ademais, non é unha celebración que se viva en Etiopía: os etíopes fai tres meses que entraron no ano 2008. E encima, estou moi lonxe de todos os meus (que non é o mesmo que afastada) e de todo o que o período do Nadal conleva. Parece un día máis e mañá teño que levantarme ás sete para ir traballar.
Sendo sincera, non estraño en absoluto o Nadal. Nin a Anne Igartiburu nin a Ramón García. Aínda así, sumareime a algunha celebración que organicen os colegas faranjis que fixen aquí. Supoño que algún brinde e algunha cervexa caerán.
O que si fixen é plantexar este día como un fin de ciclo e mañá, o comezo dun novo. Determe. Mirar cara atrás para seguir adiante. Gústame iso de queimar etapas, sen vertixe.
Ao novo ano 2016 pídolle serenidade e capacidade crítica para entender un mundo que cada vez se antolla máis complicado. Seguir esperanzada dentro deste desencanto. Descomplicarme e simplificar. Discernimento e sentido común.
Por moitas horas bailando, rindo, falando e compartindo.
E, por suposto, cada unha das cousas que canta Mercedes Sosa.
Feliz 2016 a todos!
Comparto tu sentimiento....no echo de menos en absoluto o nadal y cada año que pasa menos aun.....
ResponderEliminarOle Mercedes!!!!!
ResponderEliminar