Me gusta

xoves, 22 de outubro de 2015

O meu barrio: Bole

La avenida Bole es una arteria ancha y kilométrica que conecta el aeropuerto de Bole con la plaza Meskel. Por ella circulan cada día en dos direcciones miles de coches y taxis. A los lados se suceden centros comerciales, edificios en construcción, hoteles, tiendas, restaurantes, cines... También es una zona donde la mendicidad está por todas las esquinas. Los domingos se llena de parejitas paseando por sus aceras o se oyen pitidos seguidos de una caravana de coches anunciando una boda.
 
A avenida Bole é unha arteria ancha e kilométrica que conecta o aeroporto de Bole coa praza Meskel. Por ela circulan cada día en dúas direccións miles de coches e taxis. Aos lados sucédense centros comerciais, edificios en construción, hoteis, tendas, restaurantes, cines... Tamén é unha zona onde hai moita mendicidade. Os domingos énchese de parelliñas paseando polas súas beirarrúas e escóoitanse estrudentes pitidos seguidos dunha caravana de coches anunciando unha voda
 
 
Los centros comerciales son edificios de cuatro o cinco plantas con pequeñas tiendas de ropa, ordenadores, vestidos de novia, zapaterías... a precios europeos. No hay Mac Donals ni Zara y mucha de la ropa que se vende es de origen chino.
Mi piso está situado en un lateral de esta avenida.
 
Os centros comerciais son edificios de catro ou cinco plantas con pequeñas tendas de roupa, ordenadores, zapaterías, vestidos de noiva... a precios europeos. Non hai Mac Donals nin Zara e moita da roupa que se vende é de orixe chinesa.
Nun lateral desta avenida está o meu piso.
 
 
 
Cerca de donde vivo tengo un popular supermercado en el que compré durante las primeras semanas, un poco asombrada por los precios de los productos. Se me ocurrió comprar cereales para el desayuno, mermelada, mantequilla, zumo... y ¡es todo de importación! No entendía cómo los productos básicos podían estar incluso más caros que como los compraba yo en Galicia. Indagando un poco he descubierto un mundo paralelo justo dos calles detrás de mi casa. Hay un mercado al aire libre de lo más tradicional. Se vende todo lo que una pueda necesitar. Sillas, gallinas, huevos, ropa, escobas, fruta, carne, injera, vegetales... Y a un precio más asequible. Es inevitable que me cobren más que a los nativos. Tengo cara de turista y no tengo nada que hacer, pero aún así el precio de los productos es bueno y el producto es local. Lo más apetitoso en Addis es la fruta y la verdura. Hay de todo y riquísimo: papaya, naranjas, aguacate, guayaba, melón, sandía, coliflor, brócoli... Me sorprende de nuevo el contraste entre estos dos  mundos que están a tan solo el cruce de dos calles de distancia.
 
Preto teño un popular supermercado no que comprei durante as primeiras semanas da miña estancia en Addis, un pouco asombrada polos prezos dos produtos. Ocorréuseme comprar cereais para o almorzo, mermelada, mantequilla, zume... e ¡é todo de importación! Non entendía como os produtos básicos podían estar ata máis caros que como mecaba eu en Galicia. Indagando un pouco descubrín un mundo paralelo xusto dúas rúas detrás da miña casa. Hai un mercado ao aire libre do máis tradicional. Véndese de todo o que unha poida necesitar. Cadeiras, galiñas, ovos, roupa, escobas, froita, carne, injera, vexetais... E a un prezo máis asequible. É inevitable que me cobren máis que aos nativos. Teño cara de turista e non teño nada que facer, pero aínda así o prezo dos produtos é bo e son productos locais. O máis apetitoso en Addis é a froita e a verdura. Hai de todo tipo e riquísimo: papaya, laranxas, aguacate, guayaba, melón, sandía, coliflor, brócoli... Sorpréndeme de novo o contraste entre estes dous mundos que están a tan só o cruzamento de dúas rúas de distancia.
 
 
 


 
 

5 comentarios:

  1. Que tal la injera????? Ya le has cogido el puntillo o na de na?

    ResponderEliminar
  2. La injera como.masa esta rica. Lo q aun no.digiero bien es lo q se come con ella. Pica todo mucho, las salsas son.de pimenton picante y las verduras estan ricas pero tb pican. A lo.mejor con los meses... pero por ahora ni de coña...

    ResponderEliminar
  3. Que fotos máis chulas. Fixécheste colega dos que están alí tumbados vendendo... verzas? jejej Auténtica.
    Bueno, pois xa atopaches onde mercar produtos bos e a bo prezo, parabéns, agora toca comer ben, cóidate! E é normal que che cobren máis que aos etíopes, ben se ve que tes máis diñeiro que eles, o importante foi que encontraches o sitio tal para mercar, cousas ricas e sen que te timen. Impresionante que só nuns metros haxa... vidas tan diferentes!

    ResponderEliminar
  4. Geniales estos dos post. En ocasiones me preguntaba donde hacías la compra, como serían los productos y los precios, y todas esas cosas de la vida de cada día. Tú aprende a regatear y en nada tienes a los paisanos guardándote la mejor fruta 😆.
    Las fotos son estupendas. Si tardan demasiado en cargarse, prueba a bajarles la resolución (hay programas gratis en Internet para eso), así pesarán menos y se verán bien igual.
    Sigue contando tu día a día.
    Bisous.

    ResponderEliminar
  5. Pois cunha silla e un par de galiñas, podes montar o teu propio negocio de venta de ovos!
    Uxia a emprendedora!
    Un bicazo

    ResponderEliminar